Gentherapie voor mitochondriële optische neuropathie (LHON, DOA)
Mutaties in mitochondriële genen kunnen leiden tot mitochondriële optische neuropathie (LHON, DOA). Deze aandoeningen worden gekarakteriseerd door afsterven van de optische zenuw, hetgeen uiteindelijk leidt tot blindheid. Mi2Cure streeft naar het ontwikkelen van een gentherapie voor deze aandoeningen.
Wij onderzoeken gentherapie voor de behandeling van mitochondriële optische neuropathiën, waaronder LHON (Lebers Erfelijke Optische Neuropathie) en DOA (Dominant Optische Neuropathie). Gentherapie heeft het potentieel om deze ziektes in het hart te raken door aanpakken van de daadwerkelijke oorsprong van de ziekte: afwijkingen in het DNA.
Wij en anderen hebben sterke aanwijzingen dat gentherapie gebruikt kan worden voor de behandeling van LHON. Gebruik makende van een virus (adeno-associated virus; AAV) als afgiftemiddel zijn we in staat gebleken om het correcte ND4 eiwit in cellen te brengen. Aan dit eiwit is een “mitochondrieel-targeting sequentie” vastgeplakt, waardoor het in de cellen naar de mitochondriën gaat. Dit leidt tot herstel van mitochondriële functie. Deze resultaten zijn in lijn met de bevindingen van andere onderzoekers. De effectiviteit en veiligheid van deze therapie wordt momenteel bestudeerd op verschillende plekken in de wereld.
Gentherapie heeft ook veel potentie voor de behandeling van DOA. In tegenstelling tot LHON (veroorzaakt door een defect in het mitochondriële DNA), wordt DOA veroorzaakt door een defect in chromosomale DNA van de kern (mutatie van OPA1 gen). Hierdoor kan DOA aangepakt worden m.b.v. “genome editing”, waarbij moleculaire tools (gebaseerd op eiwitten) gebruikt worden om het DNA in de celkern op gerichte wijze te modificeren.
Ons laboratorium heeft een diversiteit aan gentherapievectoren ontwikkeld, zowel viraal als non-viraal (bijv. extracellulaire vetbolletjes / exosomen), die momenteel getest worden op patiënt-afkomstige celkweken. Deze celkweekmodellen (o.a. “netvlies in een schaaltje”) bootsen de klinische situatie nauwkeurig na (3-D opbouw, genetische en cellulaire diversiteit, aanwezigheid van afweersysteem).
De meest veelbelovende therapieën worden verder bestudeerd in diermodellen en zullen uiteindelijk getest worden in patiënten.
Dit onderzoek is mogelijk gemaakt door de stichting Ride4Kids.
